Mijn ongevraagde P.O.V.

Als je leven zo druk is als het mijne kijk je voortdurend vooruit naar het volgende. Takenlijstjes, voorbereidingen, nadenken over locaties of mogelijke foto's...: het houdt nooit op. Er is dus haast nooit tijd voor zelfreflectie, laat staan dat ik erover zou schrijven. Maar daar wil ik nu verandering in brengen.

Jaarlijks betaal ik een mooi bedrag voor deze site, maar meer dan een 'mooi' uithangbord is het vooralsnog niet. Ik wil de site niet alleen vullen met foto's, maar ook met meer doordachte inhoud. Een blog? Ja, een blog is een tof idee, maar het moet behapbaar blijven. Geen ellenlange, gesofisticeerde teksten met diepgravende thema's. Nee, één foto, één anekdote of gedachtespinsel. That's it. Het verhaal achter de druk op de knop.

Verloren foto's

Ondertussen bulken mijn harde schijven uit van de foto's. Velen daarvan zien nooit het daglicht, althans toch niet op mijn platformen. Deze verdienen zeker ergens een plekje. Hier? Misschien.

Over verloren gesproken: de foto hierboven werd in 2022 genomen op een oude spoorlijn dichtbij Thor park in Genk. Jammer genoeg (puur als fotograaf gesproken) is dit nu volledig omgebouwd tot fietsautostrade en is er van een spoor geen sprake meer. Zonde!

Zo, na lang piekeren ben ik er toch maar gewoon aan begonnen. Is dit de perfecte start? Waarschijnlijk niet, maar soms moet je je gewoon smijten. Niet te veel nadenken, gewoon doen. Je moet wel als het leven zo druk is.